اثر مونومرهای استایرن و متیل‌متاکریلات بر خواص مکانیکی و مقاومت در برابر پوسیدگی راش ایرانی (Fagus Orientalis)

این تحقیق با هدف بررسی اثر مونومرهای حفره‌ای استایرن و متیل‌متاکریلات بر خواص مکانیکی و مقاومت در برابر پوسیدگی چوب راش ایرانی انجام شد. نمونه‌های آزمون مکانیکی و زیستی به ترتیب بر اساس استاندارد ASTM D 143-94 و DIN EN113 تهیه و به روش بتل، در پنج غلظت0، 40، 60، 80 و 100 درصد اشباع شد. به منظور پلیمریزاسیون مونومر، نمونه‌های اشباع‌شده در آون، به مدت 24 ساعت، تحت دمای 90 درجة سانتی‌گراد و متعاقباَ برای همین زمان، تحت دمای 103 درجة سانتی‌گراد قرارگرفت. مدول گسیختگی و الاستیسیته، سختی، فشار موازی الیاف و کاهش وزن نمونه‌ها اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج، مقاومت‌های مکانیکی با غلظت مونومر افزایش یافت. مدول گسیختگی، مدول الاستیسیته، سختی و فشار موازی الیاف در بالاترین سطح تیمار (غلظت 100 درصد) نسبت به نمونة شاهد، به ترتیب 4/36، 4/44، 29 و 7/30 درصد برای مونومر متیل‌متاکریلات، و برای مونومراستایرن 32، 5/35، 5/36 و 5/27 درصد افزایش یافت. همچنین، با افزایش میزان جذب پلیمر در چوب، بهبود مقاومت در برابر پوسیدگی مشاهده شد، به‌طوری که بیشترین کاهش وزن در نمونه‌های شاهد 9/36 درصد بود، ولی در نمونه‌های اشباع‌شده با مونومرهای استایرن و متیل‌متاکریلات به ترتیب به 6/7 و 5/6 درصد تقلیل یافت.